W drugiej kolejce rosyjskiej Premier Ligi dojdzie do pojedynku między Anży Machaczkała a Lokomotivem Moskwa. Gospodarze zawiedli w swoim pierwszym spotkaniu. Zagrali bardzo ofensywny futbol w meczu z Krylją, jednak nadziali się na kontrę i ostatecznie nie potrafili doprowadzić nawet do remisu. Yuri Semin nie zrobi na pewno tego samego błędu i nie zastosuje tej taktyki w poniedziałkowym meczu, ponieważ drużyna z Moskwy gra w o wiele bardziej wyrafinowany sposób aniżeli Krylja i mogłaby wtedy łatwo wygrać z odsłoniętym rywalem. Znacznie trudniej gra się im, kiedy rywal się cofnie. Tak było właśnie w poprzedniej kolejce. W starciu z Mordovią potrafili zdobyć tylko jedną bramkę, a gra im się w ogóle nie kleiła. Zresztą sam gol został zdobyty tylko dlatego, że bramkarz przeciwnika postanowił sprawić prezent gościom. W zespole Anży wątpliwy jest występ pomocnika z Armenii, Karlena Mkrtchyana. Jest to silny punkt zespołu, a jego brak w tym meczu na pewno nie pomoże gospodarzom w osiągnięciu zwycięstwa. W Moskwie też nie jest kolorowo. W szeregach Lokomotivu prawdopodobnie zabraknie jednego z najważniejszych piłkarzy w kadrze, ponieważ Aleksandr Samedov jest nadal kontuzjowany. Mówi się, że zadebiutować ma wypożyczony z AS Monaco Delvin N'Dinga, ale wątpliwe, aby był w stanie wypełnić lukę po Samedovie. Lokomotiv więc nie stać tu na nic więcej niż remis, a Anży nie jest w formie, co pokazał ich pierwszy mecz, dlatego spotkanie skończy się raczej podziałem punktów.
W poniedziałek zmierzą się ze sobą dwa Górniki. Zarówno ten z Łęcznej, jak i z Zabrza całkiem dobrze zaprezentował się w pierwszej kolejce. Piłkarze z Lubelszczyzny w wyjazdowym spotkaniu z Ruchem Chorzów zgarnęli trzy punkty, a podopieczni Józefa Dankowskiego po niezłym meczu wywieźli z Krakowa punkt, stawiając Wiśle duży opór. Niestety zespół z Zabrza do sezonu przystąpił z odjętym jednym oczkiem, więc teraz ma zerowy dorobek punktowy. Tak więc różnica między obiema ekipami to trzy punkty, a po tym meczu może się ona jeszcze... zwiększyć. Zabrzanie mogą mówić o małym niefarcie, ponieważ grają z Górnikiem Łęczna akurat w takim momencie, kiedy piłkarze Jurija Szatałowa są w formie. Nie można oczywiście stwierdzać na podstawie samego spotkania w Chorzowie, że Łęczna nagle zacznie bić wszystkich po kolei, ale z pewnością stać ich na pójście za ciosem i zwycięstwo z imiennikiem z Zabrza. W przeciwieństwie do swojego rywala mają skutecznego napastnika, który zna się na swoim fachu. Fiodor Cernych zaczął strzelanie już w pierwszej kolejce. Gola trafił też Bartosz Śpiączka, który harmonijnie się rozwija. W Zabrzu mogą liczyć na dominację w drugiej linii z Gergelem i Sobolewskim czy na liczne ataki flankami z wykorzystaniem Kosznika. Problem jest jednak taki, że może nie mieć kto wykończyć akcji. A Łęczna zagra przyczajona i raczej nie stworzy sobie za wielu okazji, ale Cernych będzie potrafił znaleźć się tam, gdzie trzeba. Zatem po prostu wygra drużyna, która ma kogoś, kto strzela bramki.
Po falstarcie w Superpucharze Polski i miernym pierwszym spotkaniu z FC Botosani, w drużynie warszawskiej Legii coś się odblokowało. Udało się bardzo wysoko wygrać we Wrocławiu i w rewanżowym spotkaniu z Rumunami. Podbeskidzie za to grało tylko jedno spotkanie, z Zagłębiem na wyjeździe. Górale po błędzie gospodarzy zdobyli już na początku bramkę, a następnie pokazali skuteczny futbol w defensywie, tracąc bramkę dopiero w końcówce i to z rzutu karnego. Na papierze Legia jest faworytem, jednak trzeba pamiętać o jednym. Gdy przychodzi grać co trzy dni, polskie zespoły mają bardzo duże kłopoty. Tak właśnie było w pierwszej kolejce, kiedy to po występach w pucharach, w lidzie prawie wszystkie drużyny zaprezentowały się słabo i niespodziewanie przegrały, z wyjątkiem tylko Legii, ale ona grała ze Śląskiem, więc siłą rzeczy któraś z tych dwóch drużyn punkty musiała stracić. Teraz Legia zagra z Podbeskidziem, które wszystkie siły skupia tylko i wyłącznie na jeden front. Spodziewać się można dużych rotacji, które trener Henning Berg bardzo lubi stosować, a wpływ na grę stołecznego zespołu mają one znaczny i nie jest to oddziaływanie pozytywne. Podbeskidzie ma solidny skład i doświadczoną drużynę, dodatkowo jeszcze bardziej się zmotywują na mecz z mocnym rywalem. Dlatego remis jest możliwy i wcale nie powinien być jakąś sensacją. Po prostu tak już w tej polskiej lidze bywa, że co dobry występ w pucharach, to kiepski na własnym podwórku.
Obie drużyny podchodzą do tego spotkania w zupełnie odmiennych nastrojach. Zagłębie zagrało bardzo przeciętny mecz z Podbeskidziem, który udało się tylko zremisować. Korona natomiast pokazała charakter w meczu z Jagiellonią, przegrywając w pewnej chwili 1-2, udało się zmotywować i spotkanie wygrać ostatecznie 3-2, strzelając gola w ostatniej minucie. Jak może wyglądać to spotkanie? Zagłębie pokazało, że grając u siebie i będąc zmuszonym do ataku pozycyjnego, średnio im to wychodzi. Wyrównującą bramkę z Podbeskidziem udało się strzelić z karnego, a nie po żadnej składnej akcji. Korona mając trzy punkty za mecz z Jagą, przyjedzie do Lubina po punkt, angażując dużą liczbę zawodników w bronienie się. Mecz ten na pewno nie zapowiada się na taki, w którym padnie wiele bramek. Zespół Miedziowych będzie miał problem, aby przebić się przez kielecki mur. Nie ma też odpowiedniej jakości w ofensywie, aby móc tutaj urządzić festiwal strzelecki, a i trener Stokowiec nie będzie też rzucał wszystkich sił do ataku, wiedząc że Korona może wtedy łatwo skontrować, dlatego w meczu padną co najwyżej dwie bramki.
Interesująco zapowiada się starcie w I rundzie Pucharu Polski. Zmierzą się ze sobą dwie pierwszoligowe drużyny, a o tym, że konfrontacje Arki z Pogonią Siedlce są ciekawe, niech świadczy mecz z poprzedniego sezonu, kiedy to klub z województwa pomorskiego wygrywał 4-2, a pojedynek ostatecznie zakończył się remisem. Arka w ostatnich rozgrywkach miała bić się o czołowe lokaty, jednak wszystko szybko zweryfikowało boisko i kibice musieli się zadowolić miejscem w środku tabeli. Znacznie bardziej burzliwy i dramatyczny był sezon Pogoni. Wycofanie się Floty pozwoliło im marzyć o utrzymaniu, zaliczyli jednak kilka wpadek i niepotrzebnie tracili punkty w końcówce sezonu, zajęli jednak miejsce barażowe, ale tylko dlatego, że w ostatniej kolejce GKS Tychy nie potrafił nic zdziałać w Ząbkach, a siedlczanie dostali walkower za mecz z wycofaną z rozgrywek Flotą. Baraże, w których przeciwnikiem był Raków Częstochowa, skończyły się pomyślnie, mimo że żadnego meczu nie udało się wygrać, ale dwa remisy i więcej strzelonych bramek na wyjeździe wystarczyły. Puchar Polski rządzi się swoimi prawami, do tego obie ekipy mogą nie być jeszcze w formie, gdyż to dopiero początek sezonu i pierwszy mecz o stawkę, ale i tak należy sądzić, że solidna Arka Gdynia na własnym stadionie rozprawi się ze zdezorganizowaną Pogonią Siedlce.
Obie ekipy w poprzedniej kolejce zaliczyły zgodnie remisy. FK Ufa ma jednak więcej powodów, aby cieszyć się z jednego punktu, ponieważ został on wywalczony na terenie bardzo niewygodnego rywala, jakim na pewno jest Spartak Moskwa. Kibice Rostova mogą natomiast powiedzieć, że stracili dwa punkty, a nie zyskali jeden, ponieważ ich zespół nie potrafił wygrać na własnym stadionie z przeciętnym Terekiem. Wydaje się, że dzisiejsze spotkanie nie będzie obfitować w wiele bramek, padną maksymalnie dwie. Gospodarze nie lubią, kiedy to oni muszą grać otwartą piłkę, znacznie bardziej wolą się bronić i wtedy skutecznie kontrować. Tak właśnie było w meczu ze Spartakiem. Piłkarze, którzy błyszczeli w tym spotkaniu to chociażby Haris Handzić czy Dmitry Stotsky. Zaliczyli bardzo dobry występ, ponieważ warunki meczu sprzyjały ich sposobowi gry. Ich szybkość i zwrotność pozwalały sprawnie przeprowadzać kontrataki. Gdy przyjdzie grać atak pozycyjny, atuty tych dwóch kluczowych zawodników zostaną wyeliminowane, ponieważ słabo rozgrywają piłkę i są surowi technicznie. Co prawda w kreowaniu gdy mógłby się sprawdzić Emmanuel Frimpong, jednak musi pauzować za czerwoną kartkę. Rostov natomiast będzie atakowało tutaj bardzo ostrożnie, już w meczu z Terekiem piłkarze grali bardzo zachowawczy futbol, a trener Berdyev nie zamierza niczego zmieniać w taktyce drużyny. Nic nie wskazuje na to, żeby granica dwóch bramek została przekroczona.
190. Wielkie Derby Krakowa zapowiadają się bardzo ciekawie. Pasy sprawiły ogromną niespodziankę, wygrywając w pierwszej kolejce w Gdańsku z bardzo silną kadrowo Lechią. Cracovia zagrała bardzo uważnie w defensywie, a bramkę strzeliła po dobrze rozegranym rzucie rożnym. Cały zespół działał jak maszyna, w której wszystkie tryby były odpowiednio dopasowane. Pod wodzą trenera Zielińskiego Pasy zrobiły ogromny postęp. Odkąd szkoleniowiec objął drużynę, Cracovia przestała zawodzić, a sposób gry i taktyka były dopięte na ostatni guzik. W fazie play-off nie było na nich mocnych, a wygrywając z Lechią, zawodnicy dali sygnał do tego, że są w stanie też rywalizować i zwyciężać z czołowymi ekipami. Na słowa uznania zasługuje z pewnością linia obronna. Bramkarz Krzysztof Pilarz z goalkeepera solidnego stał się kimś, kto potrafi wybronić nawet najtrudniejsze uderzenia. A przecież na ławce jest jeszcze utalentowany Sandomierski. Wołąkiewicz pokazał w ostatnim meczu, że podejrzenia o brak formy są niesłuszne, Polczak spisał się bezbłędnie w defensywie i dał coś od siebie w ofensywie, strzelając bramkę. Sretenović i Deleu są także pewnymi punktami drużyny. Linia pomocy wygląda na niezłą, Budziński czy Cetnarski grają na bardzo wysokim poziomie, a Kapustka rozwijając się tak płynnie, ma szansę ten poziom jeszcze przeskoczyć. Jendrisek czy Zjawiński może nie są typami napastników, którzy strzelają seryjnie bramki, ale potrafią absorbować uwagę obrońców, utrzymać się przy piłce i ją rozegrać. Wisła będzie więc musiała się wspiąć na wyżyny, żeby coś w piątkowym meczu ugrać. W pierwszej kolejce tylko zremisowała u siebie z Górnikiem Zabrze, a mogła nawet przegrać. Pamiętać należy jednak, że w kadrze nadal jest kilku wartościowych piłkarzy, jak chociażby Brożek i Głowacki, a pozyskani w przerwie letniej zawodnicy mogą wnieść sporo świeżości do zespołu. Crivellaro już zdobył bramkę i zagrał niezłe zawody, a Popović popisał się kilkoma kreatywnymi zagraniami. Mimo wszystko to Cracovia jest na fali i wydaje się, że to Pasy będą triumfować w Derbach.
Po niespodziewanej wygranej z Anży Machaczkała, przed Krylją jeszcze trudniejszy rywal, bo takim na pewno jest CSKA Moskwa. Zespół gospodarzy dysponuje całkiem niezłą linią pomocy. Zawodnicy są zaawansowani technicznie i szukają gry kombinacyjnej. Formą imponuje białoruski pomocnik Stanislav Dragun, który umiejętnie dowodzi poczynaniami zespołu w środkowej strefie, a pod bramką rywala także stwarza spore zagrożenie. Wątpliwy jest jednak występ innego uzdolnionego pomocnika Georgiyego Gabulova. Zastąpi go prawdopodobnie Emin Makhmudov, który na pewno ma duży talent, ale nie wiadomo jak sobie poradzi z presją w meczu z tak silnym rywalem. Trener Leonid Slutsky nie powinien nic zmieniać w moskiewskim zespole, który na 7 ostatnim spotkań w rosyjskiej lidzie, wygrał 6. Szkoleniowiec ciekawie wykorzystuje ustawienie 4-2-3-1, ponieważ dwójka defensywnych pomocników, to tak naprawdę kreatorzy gry, którzy wyręczają z tego zadania ofensywnego pomocnika. Dzięki temu, że Natcho i Wernbloom potrafią znakomicie rozegrać piłkę, Eremenko może być w zasadzie drugim napastnikiem. Twarda jak skała linia obrony z bardzo doświadczonym bramkarzem i energicznie grający skrzydłowi to kolejne atuty CSKA. Krylja na pewno im się postawi, mecz może obfitować w wiele sytuacji bramkowych, ponieważ obie ekipy mają kreatywne linie pomocy. Drużyna z Moskwy nie będzie miała w tym meczu spacerku i mimo że są silniejsi na papierze, to spotkanie zakończyć się może podziałem punktów.
Po domowej porażce w pierwszej kolejce z Górnikiem Łęczna zespół Niebieskich czeka rywalizacja z gliwickim Piastem. Natomiast podopieczni Radoslava Latala poradzili sobie z Termalicą, wygrywając skromnie 1-0, a meczem w Chorzowie będą chcieli potwierdzić dobrą dyspozycję. Zapowiada się na to, że spotkanie nazywane małymi derbami Śląska będzie miało bardzo wyrównany przebieg. Zawodnicy Ruchu wiedzą, że nie mogą sobie pozwolić na wpadkę w drugim domowym meczu z rzędu, ale czy będą potrafili cokolwiek zdziałać, gdy Piast się cofnie i będzie szczelnie bronił dostępu do własnej bramki? Obie drużyny uczyniły kilka ciekawych ruchów w przerwie letniej. Po odejściu Kuświka i Starzyńskiego, Fornalik sprowadził do Chorzowa byłego zawodnika Piasta, Tomasz Podgórskiego, ale ten prawdopodobnie nie wystąpi w tym spotkaniu. Adam Setla, którzy przyszedł z Nadwiślana Góra także nie jest jeszcze gotowy według trenera na występ w pierwszym składzie. Kogo więc zobaczymy w piątkowym meczu? Całkiem nieźle w meczu z Górnikiem zaprezentował się Patryk Lipski i to na niego ma postawić Fornalik. Szkoleniowiec nie rezygnuje jednak z doświadczonych graczy, ponieważ Łukasz Surma i Marek Zieńczuk nadal mają stanowić o sile drużyny. W zespole Piasta działo się niewiele mniej w letnim okienku transferowym. Oprócz wspomnianego Podgórskiego odszedł też król strzelców, czyli Kamil Wilczek oraz niezły rozgrywający Konstantin Vasiljev. Szeregi klubu z Gliwic opuścił też zawsze groźny Ruben Jurado. Siłę ofensywną zapewnić mają teraz gracze tacy, jak Josip Barisić i Kamil Vacek. Gola z Termalicą strzelił jednak nowy obrońca Patrik Mraz. Wydaje się, że defensywa Piasta powinna powstrzymać Chorzowian, którzy, chcąc czy nie chcąc, będą się męczyć podobnie jak z Górnikiem Łęczna. Piast jednak nie ma odpowiedniej jakości w ofensywie, aby zaskoczyć tak jak zespół z Lubelszczyzny i wygrać mecz. Remis jest jednak w zasięgu Piasta, a Ruch raczej nie stać na nic więcej.
W pierwszym meczu w Londynie doszło do nie lada niespodzianki, by nie powiedzieć sensacji. Kibice na Upton Park długo przecierali oczy ze zdumienia, kiedy w ostatniej minucie mało znany maltański zespół wyrównał na 1-1. West Ham nie jest co prawda czołową drużyną Premier League, w kwalifikacjach grają dzięki rankingowi fair play UEFA, ale i tak prezentują niezły futbol, mając w kadrze tak rozpoznawalnych zawodników, jak chociażby dynamiczny napastnik z Ekwadoru Enner Valencia czy kreatywny ofensywny pomocnik Dimitri Payet, sprowadzony z Marsylii w tym okienku transferowym. Pod wodzą nowego trenera Slavena Bilicia popularne Młoty miały przejść przez fazę eliminacyjną bez większych problemów. Przeciwnik z Andory w pierwszej rundzie nie sprawił żadnych kłopotów, w dwumeczu zakończyło się 4-0. Po wylosowaniu maltańskiej Birkirkary kibice West Hamu spodziewali się kolejnego pewnego zwycięstwa. Dla Maltańczyków samo przejście przez pierwszą rundę i wyeliminowanie Ulisu Erywań było wielkim sukcesem, a piłkarze mecz z Anglikami traktowali jako nagrodę i byli świadomi, że to koniec ich przygody z europejskimi pucharami. A paradoksalnie to oni są w lepszej sytuacji przed rewanżem. Mimo wszystko, chyba trzeba sobie jasno powiedzieć, że pierwsze spotkanie to czysty wypadek przy pracy. Rywal został zlekceważony, a minimalizm nie popłacił. Można być pewnym, że rozdrażnieni piłkarze z Londynu będą chcieli zrehabilitować się za tamto spotkanie i zagrają z odpowiednią koncentracją i na swoim normalnym poziomie. Szykuje się wysoka wygrana gości, a trzy bramki to minimum.